ELK GROVE – Toni Sherwin, diyaliz portunu göğsünden koluna yerleştirecek ve kuru kalması daha kolay olacak prosedürü hakkaten dört gözle bekliyor. Kan kanseri tedavisinin bir parçası olarak Şubat ayında diyalize başladığından beri saçlarını lavaboda yıkadı ve limana su girmesini önlemek için havuzundan uzak durdu.

71 yaşındaki Sherwin, haftada üç kez, yaşamış olduğu Sacramento’nun güneyindeki Elk Grove, California’daki bir diyaliz kliniğine gidiyor ve kanını filtreleyen bir makineye bağlı olarak ortalama dört saat yatıyor. Tedavi onu yorar, sadece kendisine iyi bakıldığını hisseder ve randevuya gelmezse klinik çalışanlarının polisi arayacağını ve kendisiyle direkt temasa geçemeyeceklerini bilir.

“Oyun oynamazlar,” dedi Sherwin.

Sherwin, kliniğe erişiminin tehlikede olduğundan korkuyor. Kliniğin penceresindeki bir işaret, hastalara ve ziyaretçilere, beş yıl içinde eyalet çapında üçüncü diyaliz girişimi olan Önerme 29’a “hayır” oyu vermelerini söyler. Diyaliz kliniklerine, tedaviler esnasında bir doktorun hazır bulunması benzer biçimde yeni gereksinimler getirecektir.

O ve öteki Kaliforniya seçmenleri, tekerlekli sandalyeli hastaların ve önlüklü doktorların “29’un Kaliforniya’daki diyaliz kliniklerini kapatacağı” mevzusunda uyardığı TV reklamları tarafınca da bombalandı.

Sherwin, “Korkuyoruz,” dedi. “Bunu durdururlarsa, nereye gideceğiz? Biz bir tek ölürüz.”

Sherwin
Toni Sherwin, California, Elk Grove’daki evinin yakınındaki bir klinikte haftada üç kez diyalize giriyor. TV’de Önerme 29 hakkında gördüklerine inanıyor ve bunun ziyaret etmiş olduğu kliniği kapatacağından “korkuyor”. (Rachel Bluth / KHN)

Sherwin, eyalet çapındaki avmlerine ve tıp merkezlerine sıkışmış 650 diyaliz kliniğine güvenen ortalama 80.000 Kaliforniyalı içinde yer ediniyor. Hastalar tıbbi nakil araçlarına, minibüslere ve ara sıra gelen arama araçlarına gelirler ve tedaviden sonrasında kendilerini eve götürmek için çoğu zaman oldukça bitkin ve aç olurlar. Böbrekleri artık bu işlevleri yerine getiremediği için kanları temizlenir ve bir makineden süzülürken, tipik olarak haftada üç gün olmak suretiyle dört yada beş saat oturmaya hazırlanan kliniklere spor çantaları ve yastıklar sürüklerler.

29. Önerme, kliniklerin enfeksiyonları devlete bildirmelerini ve hastalara, doktorların bir klinikte mali bir çıkarları olduğunda, mevcut federal düzenlemelere benzer kurallarla informasyon vermelerini gerektirecektir.

En büyük parlama noktası, hastalar tedavi edilirken her klinikte bir tabip, pratisyen hemşire yada tabip asistanının bulunması gerekliliğidir.

Yansız eyalet Yasama Analisti Ofisi tarafınca meydana getirilen bir analize gore, yerinde bir klinisyene gerekseme duyulması, her bir tesisin maliyetlerini “averaj olarak yılda birkaç yüz bin dolar” artıracaktır. Çözümleme, ek maliyetlerle başa çıkmak için kliniklerin üç seçeneğe haiz olduğu sonucuna vardı: sigortacılarla daha yüksek oranlarda pazarlık yapmak, karları yitirmek yada tesisleri kapatmak.

Proposition 29’un sponsoru olan Service Staff International Union-United Healthcare Workers West, fizyolojik olarak sıkıntılı diyaliz sürecinde hastaları güvende tutmak için reformların lüzumlu bulunduğunu söylemiş oldu. Diyaliz çalışanlarını örgütlemeye çalışan sadece başarısız olan sendika, tedavinin tehlikeli bulunduğunu ve hastaların acil durumlarla başa çıkmak için 911’e güvenmek yerine yüksek eğitimli tıp uzmanlarına erişmeleri icap ettiğini korumak için çaba sarfediyor.

Sendika ek olarak, açık farkla başarısız olan önceki iki diyaliz oylama girişiminin de arkasındaydı. 2018’deki Önerme 8, sanayi karlarını sınırlayacaktı, 2020’deki Önerme 23 ise bu yılki önlemle neredeyse aynıydı. Her ikisi de kampanya harcamalarında üstün derece elde etti.

Kaliforniya, Elk Grove’daki bu klinik, insanları 29. Önermede “hayır” oyu kullanmaya çağıran bir işaret sergiliyor.(Rachel Bluth / KHN)

Çoğunlukla diyaliz endüstrisi tarafınca finanse edilen Proposition 29 karşıcılık kampanyası, daima bir tabip yada hemşire pratisyen bulundurmanın hem maliyetli hem de gereksiz bulunduğunu söylüyor. Klinikler, hastaları ve tıbbi direktörleri denetim eden kayıtlı hemşireleri istihdam eder – tesisleri denetleyen sadece çoğu zaman yalnızca yarı zamanlı olarak sahada olan doktorlar. Kaliforniya’daki diyaliz kliniklerinin ortalama dörtte üçü iki şirkete aittir yada onlar tarafınca işletilmektedir: DaVita ve Fresenius Medical Care.

Los Angeles Times’a gore şimdiye kadar her iki taraf da minimum 94 milyon dolar topladı ve bunun ortalama %85’i DaVita ve Fresenius’tan geldi.

71 yaşındaki Joe Damian, 29. Önerme geçerse kliniklerin kapanacağı iddiasını kabul etmiyor. Doğal ki, karısı Yolanda tedavi gördüğünde bir tabip yerinde olsaydı daha rahat hissedeceğini söylemiş oldu. Ek olarak diyaliz şirketlerinin yumruk yumruğa para kazanmaya devam edeceğine inanıyor.

“Iyi mi daha iyi olmaz?” O sordu. “Bir tek kârlarından caymak istemiyorlar.”

Damian, karısını Elk Grove’daki tedavisine götürür. Öteki hastaların ve ailelerinin kliniklerin kapanmasından niçin kaygı duyduğunu anlıyor fakat endüstrinin korku tellallığı yaptığını düşünüyor.

“Tesisleri kapatmak asla yapamayacakları bir tehdittir” dedi. “Niçin para kazanma işini kapatsınlar?”

Joe Damian, karısı Yolanda’yı haftada üç kez diyalize götürüyor ve Kaliforniya’da kliniklerin tedavisi için tabip, hemşire yada tabip asistanı bulundurma zorunluluğunu memnuniyetle karşılıyor. Diyaliz şirketlerinin Önerme 29’un kliniklerin kapanmasına yol açacağını söylediklerinde korku saldığını düşünüyor. (Rachel Bluth / KHN)

Önerme 29, tesislerin sona ermeden yada hizmetleri azaltmadan ilkin devletten onay almasını istemek benzer biçimde klinik kapanışlarına karşı koruma amaçlı hükümler içeriyor, sadece muhalifler hükümlerin mahkemede geçerli olamayacağını savunuyorlar.

Beş Sacramento bölgesi kliniğindeki diyaliz randevularına giden yada gelen görüşme meydana getirilen hastaların neredeyse tamamı, çalışanların başka bir hasta için 911’i aradığına şahit olmuştu. Bir çok, acil durumların işçiler ve acil durum mensubu tarafınca iyi bir halde ele alındığını söylemiş oldu. Genel olarak, diyaliz kliniklerinin kendilerine iyi baktığını hissettiklerini söylediler.

Hastaların bir çok, kliniklerin kapanması mevzusunda uyarıda bulunan karşıcılık reklamlarının dilini içselleştirmişti.

65 yaşındaki Norbie Kumagai, son Şükran Günü’nü California Üniversitesi-Davis Tıp Merkezi’nde geçirdi ve ailesine veda etme zamanının geldiği söylendi. Sadece 4. evre böbrek hastalığı ve yüksek tansiyonu olan Kumagai, Davis’teki evinden ortalama 21 mil uzaklıktaki West Sacramento’daki bir klinikte bir diyaliz koltuğunun açılmasını aylarca beklemek mecburiyetinde bırakıldı.

Kumagai genel olarak diyaliz endüstrisinin reformlara ihtiyacı olduğu mevzusunda hemfikirdir. Mesela, her hafta kendisine yardım eden teknisyenlerin maaş zammı almasını istediğini söylemiş oldu.

Sadece 29. Önerme’nin onu hayatta tutan tedaviler için ne anlama gelebileceği mevzusunda endişeli.

Kumagai, “Arkadaşlarıma ve komşularıma eğer geçerse ölesiye korktuğumu söyledim” dedi. “Bu tesis muhtemelen kapanacak.”

Diyaliz çoğu zaman hastaları bitkin, aç ve susuz bırakır. Randevularına gidip gelemeyenler çoğu zaman engelli sandalyesi alabilen bunun benzer biçimde acil olmayan tıbbi nakliye kamyonlarına binerler.(Rachel Bluth / KHN)

Bu öykü, California Health Care Foundation’ın editoryal olarak bağımsız bir hizmeti olan California Healthline’ı gösteren KHN tarafınca hazırlanmıştır.

İlgili mevzular

Bizlere Ulaşın Bir Öykü Gönderin İpucu