Rachel ve kocası, Marcus’u Guatemalalı koruyucu aileden 7 aylık bir bebek olarak evlat edindiler ve onu Michigan, Lansing’e getirdiler. Yuvarlak bir yüzle çevrelenmiş bir siyah saçla, Marcus kıkırdayarak ve sözlüydü – informasyon kartlarından deniz hayvanlarının isimlerini öğreniyor, öteki yetişkinleri etkiliyordu.
Fakat okul öncesi dönemde, Marcus okula direnmeye, kendini yere atmaya ya da hastaymış benzer biçimde davranmaya başladı – daha yoğun ve başa çıkılması zorluk derecesi yüksek reddetmeler. Ailesi onun için terapi aradı. Rachel ve kocasının emeklilik, üniversite ve acil durumlar için bir miktar birikimleri vardı; ilk başta, Marcus’un tedavisinin maliyeti bir problem değildi. Rachel, Nereye gittiğini anlayamadık, dedi.
Bugün, Marcus 15 yaşlarında ve ufak bir kardeşi var. Anne babaları birikimlerini tüketti ve şiddetli depresyon, anksiyete ve duygudurum bozukluklarının tedavisini ödemek için borca girdi. Sık sık tedirgin olan ve giderek şiddetlenen Marcus, düzgüsel bir okula gidemedi. Seneler süresince haftalık terapiye, hastaneye yatışa ve hususi eğitime ihtiyacı vardı – bunların hepsi ayda on binlerce dolara mal oldu.
Çoğu zaman ailenin evinden kilometrelerce uzakta olan oldukca sayıda tıbbi ve zihinsel sıhhat randevusuna ihtiyacı vardı. Rachel sonunda oğluna bakmak için emlak komisyoncusu işinden ayrıldı ve bununla aile başka bir mali darbe aldı. Yaşadıkları yerden birkaç saat sonrasında iyi bir tedavi seçeneği olmayan Marcus, şimdi onunki benzer biçimde hastalıkları olan çocuklar için terapide uzmanlaşmış eyalet haricinde yatılı bakımda. Bu, davranışını değiştirmeye destek oldu, sadece hem de ayda 12.500 dolara mal oluyor.
Oğlunun mahremiyetini korumak için isminin açıklanmaması koşuluyla konuşan Rachel, “Tüm birikimlerimiz gitti” dedi. O ve kocası ikinci bir ipotek aldılar ve emeklilik hesaplarına karşı borç aldılar.
“Çocuklarımızı okula iyi mi yollayacağız?” dedi. “Bundan iyi mi kurtulacağız? Bilmiyorum.” Yalnız kriz dizisinde hayatta kalmak her şeyi tüketiyor. “Aklınızdaki bu düşünceler – yalnız çocuğunuzu hayatta tutmaya çalışırken buna yer yok.”
Rachel’ınki benzer biçimde sayısız aile, akıl sağlığı bakımını bulmak ve ödemek için sayısız zorlukla uğraşıyor ve sonrasında borca giriyor. ABD’de oldukca azca terapist ve psikolog var ve sigortayı kabul eden daha azca şahıs var. Bu, ailelerin mali yükünü artırıyor.
Etkiyi tablolamak kolay değil. Birçoğu Rachel’ın yaptığını yapıyor: Evlerini tekrardan finanse ediyorlar, üniversite birikimlerini tüketiyorlar yada ailelerinden borç alıyorlar. Sadece bu tür bir borçlanma çoğu zaman tıbbi borç tahminlerine dahil edilmez. Netice olarak, akıl sağlığı tedavisi için ailelerin ceplerinden ne kadar ödediğini bilmek zor.
İnsanların tıbbi faturaları ödemek için borç alma yöntemlerini ölçmek için tasarlanan yakın tarihindeki bir KFF anketi, ortalama 100 milyon Amerikalı’nın bir tür sıhhat hizmeti borcu bulunduğunu ve bunların %20’sinin akıl sağlığı hizmetleri için borcu bulunduğunu ortaya koydu.
Ödünç almaya gücü yetmeyenler kimi zaman evlatları için Medicaid benzer biçimde kamu sigortası kapsamında sigorta yaptırmaya çalışırlar, bu da kimi zaman hak kazanmak için gelirlerini azaltmak anlamına gelir.
Medicaid Bile Güvenlik Ağı Olmadığında
Providence, Rhode Island’dan bekar bir anne olan 9 yaşındaki kızı Colleen O’Donnell, işyeri sıhhat sigortasının kapsamını reddettikten sonrasında, geliri Medicaid’in sınırının altına düşmesi için emek harcamayı bıraktı. Kayıtlı bir hemşire olan O’Donnell, covid hastaları için oldukca fazla prim ödemesi yapmış olabilir. Bunun yerine, öteki şeylerin yanı sıra, düzgüsel ara ara huysuzluğunun oldukca ötesine geçen bir durum olan, yıkıcı duygudurum düzensizliği bozukluğundan muzdarip olan kızına bakmak için evde kalması icap ettiğini söylemiş oldu. Tedavi için yalnız ilaç tedavisi ya da tabip ya da hastane ziyareti gerekmiyordu; Kızın ek olarak evde bakımı da içeren kapsamlı bir terapiye ihtiyacı vardı. Çocuğun öngörülemeyen ruh halleri ve şiddetli hiddet nöbetleri, onu okula göndermeyi yada annesinin onun için bir bakıcı tutmasını olanaksız hale getirdi.
O’Donnell, “Medicaid’e hak kazanmak, esasen yoksulluk seviyesi civarında yaşadığınız anlamına geliyor, bu da herhangi bir servet üretmiyorum, emeklilik için para biriktirmiyorum ya da bunun benzer biçimde bir şey anlamına geliyor,” dedi. 22.000 dolara ikinci bir ipotek aldı. Yılda minimum 60.000 dolar ücret kaybı bulunduğunu tahmin ediyor. Fakat çocuğuyla evde kalmak gene de buna değdi, dedi.
Bazı çaresiz aileler, Medicaid tarafınca kapsanan ruh sağlığı bakımı almak için daha da aşırıya kaçarlar. Bazıları çocuklarını hastanelere bırakıyor, velayeti bırakıp devletin korumasına giriyorlar. Ötekiler yalnız bakımı tamamen terk eder.
Peki, bu ABD’daki ailelere ne kadara mal oluyor? Ve kaç tanesi bakımdan vazgeçiyor? Bilmek zor.
Veri Eksikliği, Savaşım Eden Aileleri Gölgede Tutuyor
Kurultay’nin eski bir üyesi ve akıl sağlığı savunuculuğu grubu olan Kennedy Forum’un kurucusu Patrick Kennedy, “Gerçek veriye haiz değiliz” dedi. Genel olarak, akıl hastalığı söz mevzusu olduğunda içler acısı bir veri eksikliği bulunduğunu söylemiş oldu. “Bunu izlemiyoruz. Standart olmayan bir raporlama karmaşası var.”
Kennedy, bu veri eksikliğinin birçok insanı gölgede bıraktığını söylemiş oldu. Sigortacıları, ruh sağlığı bakımı için ödemek zorunda oldukları yasal yükümlülüklerden görevli tutmayı yada onları denetleyen düzenleyicilerden belirli siyaset değişimleri için tartışmayı zorlaştırıyor. Kennedy, probleminin hayatta kalamayacak kadar savaşan birçok ailenin omuzlarına düşmemesi icap ettiğini söylemiş oldu.
“Eğer bir aileyseniz yada bu hastalıklardan birine sahipseniz, kendinizi müdafa kapasiteniz yok, değil mi? Ve utanç hala büyük seviyede tesir ediyor ”dedi.
Lansing’deki anne Rachel, Marcus’un tedavi maliyetlerinin yalnızca son iki yılda çeyrek milyon doları aştığını tahmin ediyor. Rachel, neredeyse tüm bunların, sigorta şirketlerinin karşılamayı reddettiği bakım tarafınca yönlendirildiğini söylemiş oldu.
Seneler süresince, Marcus, dünyayı algılamasındaki boşlukları ölçmek için zeka ve kişilikten travmaya ve motor becerilere kadar her şeyi denetim eden sayısız nöropsikolojik testten geçti. Her kontrol birkaç bin dolara mal oldu. Haftalık terapi 120 dolara mal oldu. Bir yırtıcı terapi programı da dahil olmak suretiyle hususi okullar ayda binlerce dolara mal oluyor ve Rachel, sigortanın neredeyse hiçbirini karşılamadığını söylemiş oldu.
Sigortacı çeşitli sebepler gösterdi: Yırtıcı tabiat terapisi işe yarasa bile fazla deneysel kabul edildi. Öteki tedaviler ağ içinde değildi. Marcus giderek daha şiddetli hale vardığında ve kendisi ve başkaları için bir çekince oluşturduğunda bile, sigorta acenteleri Rachel’a onlarca defa, kendisine tavsiye edilen çeşitli yatarak yada yatılı tedavi programlarının ve uzmanların, “tıbbi olarak lüzumlu olmadıkları” yada içinde tekrardan yetkilendirme gerektirebilecekleri için kapsam dahilinde olmadığını söylediler. günler.
Ayrıca, Marcus’un evindeki sorunları tırmanıyordu. Saklandığım zamanlar oldu, dedi Rachel, sesi çatallanarak. “Çocuğum beni bulamasın diye saklanacak bölgeler buldum. Bana zarar verecekti. Bana saldırır, üzerime bir şeyler fırlatır, beni iterdi.”
Bu hayatta kalma durumuyla karşı karşıya kalan Rachel ve kocası, bakım harcamalarını kendileri ödemeye ve ondan sonra sigorta ve avukatlarla savaşmaya karar verdiler. Geçen yıl Marcus’u eyalet dışındaki okuluna göndermek için 150 bin dolar harcadılar.
Geri Ödemede ‘Ruh Sağlığı Paritesi’ Ne Olur?
Sigorta şirketlerinin bağımlılık tedavisi benzer biçimde hizmetleri BT taramaları, ameliyatlar yada kanser tedavileri ile aynı düzeyde kapsamasını gerektiren çeşitli federal ve eyalet yasalarına karşın, ruh sağlığı tedavisi için ağ dışı bakıma artan itimat ulusal bir eğilimdir. Akıl Sağlığı Tedavi ve Araştırma Enstitüsü tarafınca hazırlanan bir 2019 raporu, bu eşitsizliklerin bilhassa çocuklar içinde 2013 ve 2017 yılları aralığında belirgin şekilde daha da kötüleştiğini ve daha çok hastayı sigortacı ağının haricinde davranışsal sıhhat bakımı aramaya zorladığını tespit etti.
Bir sıhhat sigortası tecim grubu olan AHIP, endüstrinin mevcut yasalara uyduğunu ve artan ruh sağlığı hizmeti talebini karşılamak için seçenekleri genişletmek için çalıştığını söylemiş oldu.
“Türkiye’deki işgücü ve kapasite yetersizliği göz önüne alındığında [mental health and substance use disorder] AHIP sözcüsü David Allen, e-postayla gönderilen bir bildiride, hastaların uygun düzeyde bakım alması ve en oldukca gerekseme duyanlar için daha yüksek bakım düzeylerinin korunmasına destek olması önemlidir” dedi. Sigortacıların ağlarına yeni sağlayıcılar eklemek ve erişimlerini okullar ve aile hekimleri ofisleri benzer biçimde bölgelere genişletmek için telesağlık seçenekleri eklemek benzer biçimde önlemler aldıklarını söylemiş oldu. Sadece, her tür bakımın kapsam kapsamına alınmaması icap ettiğini söylemiş oldu: “İnsanların bilimsel kanıtlara dayalı yüksek kaliteli bakım almalarını sağlamak önemlidir.”
Düzenleyiciler Polis Sigortacılara Yavaşladı
Sadece, Tüketicileri korumak için çaba sarfeden Yasal İşlem Merkezi’nde bir sıhhat politikası avukatı olan Deborah Steinberg, sigortacıların uygun tedavileri oldukca sık olarak uygunsuz bir halde reddettiğini söylemiş oldu. Oldukça azca insan bunu iyi mi belirleyeceğini biliyor ve sonunda faturayı ödüyor.
“Aslen kesinlikle faturalar değiller [patients and families] ödüyor olmalı, şundan dolayı bir çok süre bunlar yasa dışı uygulamalardır” dedi Steinberg. “Burada insanların anlamadığı oldukca karmaşık yasalar var. İnsanlar faturaları ödediğinde yada kredi kartı borcu olarak çıkardığında, bu uygulamalara karşı çıkmıyorlar.”
Düzenleyiciler, sigortacıları denetleme yada ihlaller için onlara para cezası verme mevzusunda da agresif davranmadı.
Bu, Ali Khawar’ın değiştirmeye söz verdiği bir şey. Hususi sigortacıları denetleyen Emek harcama Bakanlığı Çalışan Yararları Güvenlik İdaresi’nde vekil yazman yardımcısı Khawar, ajansının bu senenin başlarında Kurultay’ye sunmuş olduğu raporun yüksek düzeyde ihlal gösterdiğini söylemiş oldu. Rapor ek olarak sigorta sektörünün parite yasalarına uygunlukları mevzusunda kafi veri tutmadığını da gösterdi.
Sadece Khawar, akıl sağlığı hizmetlerinin kapsamının devamlı olarak duyduğu bir problem bulunduğunu ve birçok ailenin savaşım etmesi gerçeğinin bunu ajansı için en mühim öncelik haline getirdiğini söylemiş oldu. “Bu mevzulara eşi benzeri görülmemiş bir düzeyde ilgi, kaynak aktarılıyor” dedi.
Bir çok süre, sigorta kurallarını uygulamak genel avukatlara düşer ve bunu yapmak için mevcut olan talep ve kaynaklar eyaletten eyalete değişmiş olur.
Avukat JJ Conway’in çalmış olduğu Michigan’da, devletin endüstriyi araştırmakta etken olmadığını söylemiş oldu. Bundan dolayı, sigorta şirketiyle kapsama reddine itiraz etmek istiyorlarsa, ailelerin kendi başlarına rücu araması icap ettiğini söylemiş oldu. Rachel’ın ailesini ve öteki birçok ebeveyni temsil eden Conway, 25 senelik avukatlık döneminde akıl sağlığı anlaşmazlıklarında en büyük artışı gördüğünü söylemiş oldu.
Conway, akıl sağlığı sigortası almak için savaşım eden oldukca sayıda ailede acayip bir gümüş astar bulunduğunu söylemiş oldu. Vakalar o denli oldukca ki, toplu olarak sonunda bir değişikliği mecburi kılacaklarını umduğunu söylemiş oldu.
Bu Proje Hakkında
“Tanı: Borç”, KHN ve NPR içinde ABD’daki tıbbi borcun ölçeğini, tesirini ve nedenlerini araştıran bir raporlama ortaklığıdır.
Dizi, KHN gazetecileri ve editörleri ile ortaklık içinde KFF’deki kamuoyu araştırmacıları tarafınca tasarlanan ve çözümleme edilen bir anket olan “KFF Sıhhat Bakım Borç Anketi”ne dayanmaktadır. Anket, 25 Şubat – 20 Mart 2022 tarihleri içinde çevrimiçi ve telefon yöntemiyle, İngilizce ve İspanyolca olarak, 1.292’si mevcut sıhhat borcu olan erişkin ve 382’sinde sıhhat borcu olan erişkin dahil olmak suretiyle ulusal temsili 2.375 ABD’li yetişkinden oluşan bir örneklem içinde gerçekleştirildi. son beş yıl. Örnekleme hatası marjı, tam örnek için artı yada eksi 3 yüzde puanı ve mevcut borcu olanlar için 3 yüzde puanıdır. Alt gruplara dayalı sonuçlar için örnekleme hatası marjı daha yüksek olabilir.
Kredi bürosu ve yoksulluk, ırk ve sıhhat durumuyla ilgili öteki demografik verileri çözümleme eden Urban Institute, ABD’de tıbbi borcun nerede yoğunlaştığını ve hangi faktörlerin yüksek borç seviyeleriyle ilişkili bulunduğunu araştırmak için ek araştırmalar yapmış oldu.
JPMorgan Chase Enstitüsü, müşterilerin bakiyelerinin büyük tıbbi harcamalardan iyi mi etkilenebileceğini incelemek için Chase kredi kartı sahiplerinden alınan bir örneklemden alınan kayıtları çözümleme etti.
KHN ve NPR’den muhabirler ek olarak ülke genelindeki hastalarla yüzlerce görüşme gerçekleştirmiş oldu; doktorlar, sıhhat sektörü liderleri, tüketici savunucuları, borç avukatları ve araştırmacılarla konuştu; ve tıbbi borçla ilgili oldukca sayıda araştırma ve anketi gözden geçirdi.
