Aralık ayında, Massachusetts, Swampscott sahilinde yaşayan Marie, nefes almakta zorlanmaya başladı. Noel’den üç gün sonrasında nefes nefese uyandı ve 911’i aradı.
Fazlaca korktum, dedi Marie sonrasında, elini göğsüne bastırarak.
63 yaşındaki Marie, Boston’un kuzeyindeki Salem Hastanesine kaldırıldı. Personel, bir akciğer rahatsızlığı olan kronik obstrüktif akciğer hastalığını tedavi etti. Ertesi gün bir tabip Marie’yi denetim etti, oksijen seviyelerinin iyi bulunduğunu söylemiş oldu ve ona taburcu olmaya hazır bulunduğunu söylemiş oldu.
Marie’nin soyadını kullanmıyoruz şu sebeple hastanede yatan 9 hastadan 1’inde olduğu benzer biçimde, uyuşturucu yada alkol bağımlılığı öyküsü var. Bu şekilde bir tanıyı açıklamak, bağımlılığı olan hastaların dışlanabileceği hastanelerde konut, iş ve hatta tıbbi bakım bulmayı zorlaştırabilir.
Fakat o sabah doktorla konuşurken Marie, öteki tıbbi sorununu açıklamak zorunda bulunduğunu hissetti.
“‘Sana bir şey söylemeliyim,'” söylediğini hatırladı Marie. “’Ben bir eroin bağımlısıyım. Ve ben, sanki ağır bir geri çekilmeye başlıyorum. Kelimenin tam anlamıyla hareket edemiyorum. Lütfen beni bırakma.’”
Massachusetts’teki ve ülke çapındaki pek fazlaca hastanede, Marie muhtemelen gene de, hala yoksunluk acısı içinde, kim bilir yardım sağlayabilecek mahalli detoks programlarının bir listesiyle taburcu edilmiş olacaktı.
Bir hastayı hususi bağımlılık bakımı olmadan taburcu etmek, hastanede birine müdahale etmek ve tedavi etmek için fazlaca mühim bir fırsatı yitirmek anlamına gelebilir. Bir çok hastanede bağımlılığın iyi mi tedavi edileceğini bilen uzmanlar yoktur ve öteki klinisyenler ne yapacağını bilemeyebilir.
Hastaneler tipik olarak kalp, akciğerler ve böbrekler mevzusunda uzmanlaşmış her türlü sağlayıcıyı kullanır. Sadece, uyuşturucu yada alkol kullanımıyla ilgili bir bağımlılığı yada durumu olan hastalar için, birkaç hastanede bağımlılık tıbbında uzmanlaşmış bir tabip, hemşire, terapist yada toplumsal hizmet uzmanı olsun, bir klinisyen bulunur.
ABD’de aşırı doz ölümlerinin üstün dereceli seviyelere ulaşmış olduğu bir zamanda bu yokluk dikkat çekicidir ve araştırmalar, hastaların hastaneden taburcu olduktan sonraki günler yada haftalar içinde artan ölümcül aşırı doz riskiyle karşı karşıya bulunduğunu göstermektedir.
“Idrak etmek için kendi başlarına bırakıldılar, bu da ne yazık ki çoğu zaman devam etmek anlamına geliyor. [drug] kullanın, şu sebeple daha iyi hissetmenin tek yolu bu,” dedi bağımlılık bakımı mevzusunda sertifikalı hemşire pratisyen Liz Tadie.
2020 sonbaharında Tadie, federal bir hibeden 320.000 $ kullanarak Salem Hastanesinde yeni bir yaklaşım başlatmak için işe alındı. Tadie, “bağımlılık danışma hizmeti” olarak malum hizmeti bir araya getirdi. Ekip, bir hasta olay yöneticisi olan Tadie’yi ve hastaları korumak için çaba sarfetmek ve tedavi seçeneklerinde gezinmelerine destek olmak için bağımlılıkla ilgili deneyimlerinden yararlanan üç kurtarma koçunu içeriyordu.
Marie, doktorundan hastanede kalmasına izin vermesini istedikten sonrasında, hasta başı konsültasyonu için Tadie’yi aradı.
Tadie, opioid bağımlılığını tedavi etmek için bir ilaç olan metadonu reçete ederek başladı. Birçok hasta bu ilacı iyi kullansa da, Marie’ye destek olmadı, bu yüzden Tadie onu daha iyi neticelerle buprenorfine çevirdi. Birkaç gün sonrasında, Marie taburcu edildi ve buprenorfin almaya devam etti.
Marie ek olarak ayakta tedavi için Tadie’yi görmeye devam etti ve destek ve güvence için Tadie’ye döndü: “Yalnız bırakılmayacakmışım benzer biçimde,” dedi Marie. “Bir bayiyi tekrar aramak zorunda kalmayacağımı, numarayı silebileceğimi. Hayatıma geri dönmek isterim. Yalnız minnettar hissediyorum.”
Tadie, sunmuş olduğu uzmanlık ve bunun hastalara iyi mi destek olabileceği mevzusunda Salem’in klinik mensubu içinde yayılmasına destek oldu. Marie’ninki benzer biçimde başarı hikayeleri, bağımlılık tıbbı için dava açılmasına destek oldu – ve bağımlılığı olan hastalar ve tedavi seçenekleri hakkında onlarca senelik yanlış data, ayrımcılık ve cehaleti ortaya çıkarmaya destek oldu.
Doktorların ve hemşirelerin almış olduğu azca oranda eğitim çoğu zaman yararsızdır.
Tadie, “Gerçeklerin bir çok modası geçmiş,” dedi. “Ve insanoğlu damgalayıcı bir dil, ‘bağımlı’ ve madde ‘istismarı’ benzer biçimde kelimeler kullanmak suretiyle eğitildiler.”
Tadie, Salem Hastanesi’ndeki doktorları nazikçe düzeltti, mesela hastanede metadon tedavisine başlamalarına izin verilmediğini düşünen doktorlar.
Tadie, “Kimi zaman bir doz tavsiye ederim ve birileri geri bildirimde bulunur” dedi. Fakat “hastane doktorlarını tanıdık ve zaman içinde ‘Tamam, sana güvenebiliriz’ dediler. Tavsiyelerinize uyacağım.’”
Tadie’nin ekibinin öteki üyeleri, hastane hiyerarşisinde yerlerini bulmak için savaşım ettiler.
Salem’in iyileşme koçlarından kabul edilen David Cave, çoğu zaman acil servise çekilmek suretiyle gelen hastalarla konuşan ilk kişidir. Doktorların ve hemşirelerin hastaların neler yaşadığını anlamalarına ve hastaların bakımlarını yönlendirmelerine destek olmaya çalışır. Cave, “Muhtemelen bir klinisyen yada doktorla her konuşmaya çalıştığımda kilomun üstünde yumruk atıyorum” dedi. “Adımdan sonrasında harfleri görmüyorlar. Birazcık zor olabilir.”
Toplumsal hizmet uzmanı Jean Monahan-Doherty, bağımlılığı bir uzmanlık alanı olarak adlandırmak ve hususi eğitim almış kişileri işe almak Salem Hastanesi kültürünü değiştiriyor. Monahan-Doherty, “Sonunda tüm kurumda bunun bir uzmanın dikkatine gerekseme duyan karmaşık bir tıbbi hastalık olduğu mevzusunda bir miktar kabul vardı” dedi. “İnsanlar ölüyor. Tedavi edilmediği sürece bu ölümcül bir hastalıktır.”
Bağımlılığı tedavi etmeye yönelik bu yaklaşım, bazı Salem Hastanesi çalışanlarını kazanıyor – fakat hepsini değil.
“Kimi zaman, ‘Niçin bu kadar çabayı bu hastaya harcıyorsun? İyileşemeyecekler.’ Peki, nereden biliyoruz?” Monahan Doherty söylemiş oldu. “Bir hasta diyabetli gelirse ‘Tamam, bir kez öğretildi ve işe yaramadı, bu yüzden onlara tekrar destek vermeyeceğiz’ demeyiz.”
Bazı Salem klinisyenleri içinde devam eden çekincelere karşın, bağımlılık hizmetlerine olan talep yüksektir. Birçok gün, Tadie ve ekibi tavsiyelerle boğulmuş durumda.
Öteki dört Massachusetts hastanesi, HEALing Communities Study’den federal fon kullanarak son üç yılda bağımlılık uzmanları ekledi. Proje, aşırı dozda uyuşturucu ölümlerini azaltmanın en etkili yollarını belirlemeye destek olmak için çeşitli eyaletlerde fazlaca çeşitli stratejiler için ödeme yapıyor. Bunlar içinde mobil tedavi klinikleri; sokak toplumsal yardım ekipleri; bir opioid doz aşımını tersine çevirebilen bir ilaç olan nalokson dağılımı; tedavi bölgelerine sürmek; ve fazlaca dilli halkı bilinçlendirme kampanyaları.
Bu yeni bir alandır, bundan dolayı doğru sertifikalara haiz personel bulmak zor olabilir. Bazı hastane liderleri, bağımlılık tedavisinin maliyetlerinden kaygı duyduklarını ve çabalar yüzünden para kaybedeceklerinden korktuklarını söylüyor. Bazı doktorlar, hastalar hastanedeyken ilaç tedavisine adım atmak istemediklerini, şu sebeple taburcu olduktan sonrasında hastaları nereye sevk edeceklerini bilmediklerini, bunun ayakta tedavi takip edeni mi yoksa bir yatılı program mı bulunduğunu bildirmektedir. Salem Hastanesi, takip eden bakımı ele almak için ayakta tedavi sunan bir “köprü kliniği” olarak malum şeyi başlattı.
Bağımlılık uzmanlık programlarında ulusal bir önder olan Dr. Honora Englander, federal hükümetin finansal teşvikler sunarak yada bu tarz şeyleri benimsemeyen hastaneler için cezalar sunarak daha çok bağımlılık danışma hizmeti oluşturulmasını destekleyebileceğini söylemiş oldu.
Salem Hastanesi’ndeki bazı çalışanlar programın geleceği mevzusunda endişeli. Tadie başka bir hastanede yeni bir işe başlıyor ve federal bağışlama 30 Haziran’da sonlanmış oldu. Sadece Salem Hastanesi liderleri programı sürdürmeye emin olduklarını ve hizmetin devam edeceğini söylüyorlar.
Bu öykü, aşağıdakileri içeren bir ortaklığın parçasıdır: WBURNPR ve KHN.
