LONDRA – On yıldan birazcık daha uzun bir süre ilkin Four Seasons Health Care, 20.000 sakini ve 60’tan fazla uzman merkezi olan 500 tesisle İngiltere’nin en büyük uzun soluklu bakım evi şirketleri arasındaydı. Yerli ve küresel hususi ana para yatırımcıları, yaşlanan Britanyalıların artan ihtiyaçlarının büyük getiriler sağlayacağına bahse girerek firmanın büyümesini hızlandırdı.
Four Seasons markası birkaç hafta içinde bitebilir.
Ticari bir emlak komisyoncusu olan Christie & Co., internet sayfasında çöküşün sinyalini veren bir yaz indirimi başlattı: İngiltere, İskoçya ve Jersey’deki son 111 Four Seasons tesisi piyasadaydı. Şimal İrlanda’daki 29 evi şimdiden satıldı.
Four Seasons, işini satın almak, gayrimenkulünü satmak ve bazen karmaşık borç planları kanalıyla milyonlarca dolarlık kâr elde etmek için birbiri ardına gelen hususi ana para yatırımcılarının senelerce devam eden hususi ana para yatırımcılarının peşinden çöktü – 2012’de son büyük ana para fonu olan Terra Şirket’ya kadar. şirket için ortalama 1,3 milyar dolar ödedi, yetersiz kaldı.
Devlet sıhhat hizmetlerinin bir hak olduğu bir ülkede, Four Seasons öyküsü, sıhhat ve toplumsal hizmetlere hususi ana para yatırımlarının yüksek riskli artışını ve sonucunda düşüşünü örneklemektedir. Toplumun en savunmasız hastaları üstünde asılı kalan bu ağır kaldıraçlı anlaşmalar, bakımlarının maliyetini hesaba katmayı başaramadı. Hususi ana para şirketleri, süratli geri dönüşlü yatırımlardan kar elde ettikleri bilinmektedir.
“İnsanlar sık sık ‘Amerikalı yatırımcıların yanı sıra buradaki ve öteki ülkelerdeki ustalaşmış yatırımcılar niçin bu sektöre bu kadar oldukca para akıttı?’ diyor. Londra’daki Opus Tekrardan Yapılanma ve İflas analisti Nick Hood, bakım evlerine – ABD bakım evlerinin yada yardımlı yaşam tesislerinin İngiliz eşdeğeri – tavsiyede bulunduğunu söylemiş oldu. “Bebek patlamalarının yaşlandığını gördüler ve sonsuz talepler olacağını düşündüler.”
Hood, gözden kaçırdıkları şey, “Birleşik Krallık evlerinde yaşayanların ortalama yarısının bir halde hükümet tarafınca finanse edilmesiydi. Hususi ödeme değiller ve paraları da yok.”
‘Gelir Akışı’ olarak sakinler
ABD Birleşik Devletleri’nde olduğu benzer biçimde, İngiltere’deki uzun soluklu bakım evleri, kamu ve hususi ödemeli sakinlerin karma bir pazarına hizmet ediyor ve bilançoları ağırlıklı olarak hükümet ödemelerine dayananlar, daha iyi ekonomik zamanlarda bile stres altında. Evde bakım çalışanlarını temsil eden bir sendika olan Unison’da topluluk görevlisi olan Andrew Dobbie, hususi ana para yatırımcılarının Four Seasons benzer biçimde evleri çoğu zaman “iki gelir akışına, mülklerin kendileri ve sakinleri” olarak gördüklerini ve yararlanma verimlilikleri bulunduğunu söylemiş oldu.
Sadece yatırımcılar, bakıcıların ne yaptığını yada yaşlı sakinlerin hesap tablolarının hesapladığından daha çok zamana gereksinim duyduğunu devamlı anlamadıklarını söylemiş oldu. Dobbie, “Bu, bakım evlerini çalıştırırken bir mesele teşkil ediyor” dedi. “Bakım çalışanlarının savunmasız bir grup insanla çalışmak için yumuşak becerilere haiz olması gerekir. Bir süpermarkette raf stoklamakla aynı beceriler değil.”
Kısmen Unison tarafınca finanse edilen ve Surrey Üniversitesi araştırmacıları tarafınca yürütülen yakın tarihindeki bir araştırma, hususi ana para yatırımlarından sonrasında bakım kalitesinde büyük değişimler buldu. Adı yada tesisi belirtilmeyen bir düzineden fazla personel, önceliklerinin kâr olduğundan şirketlerin maliyetleri düşürmek için “kısa yoldan” geçtiğini söylemiş oldu. Staffers, “bu değişimler, sakinlerin kimi zaman uygun bakım, zamanında ilaç yada kafi sıhhi malzemelerden yoksun kalması anlamına geliyordu” dedi.
Ağustos’ta Avam Kamarası’na üzücü bir izahat geldi: Bakıma muhtaç 65 yaş ve üstü yetişkinlerin sayısı hızla artıyor ve 2018’de 3,5 milyondan 2038’de 5,2 milyona çıkacağı tahmin ediliyor. Gene de bakım evlerinde çalışanlar en düşükler içinde. sağlıkta ödenir.
“Birçok hüsrana uğramış ve tükenmiş bakım işçisinin daha iyi ücretli işler için ayrıldığını” belirten meclis raporuna bakılırsa, “covid-19 salgını erişkin toplumsal bakım sektörüne ışık tuttu”. Enflasyonun ve enerji maliyetlerinin hızla arttığı bir yılda raporun tavsiyesi? Hükümet, “yılda minimum 7 milyar sterlin” – 8 milyar dolardan fazla – ya da bakımda bozulma riskiyle karşı karşıya kalmalı.
İngiltere’nin bakım evleri, hükümet tarafınca finanse edilen ve oldukca övülen Ulusal Sıhhat Hizmeti’nden ayrıdır. Bakım evleri, ABD Birleşik Devletleri’ndeki ilçelere benzer şekilde mahalli makamların desteğine güvenir. Sadece son on yılda ödemelerinin üçte birini kesen İngiliz hükümetinin sağlamış olduğu fonlarda keskin bir düşüş gördüler. Pandemi vurduğunda, farklılıklar barizdi: Evde bakım çalışanlarına ölümcül virüsten korunmaları için maske, eldiven yada önlük sağlanmadı.
Seneler ilkin, bakım evleri büyük seviyede aileler yada mahalli kuruluşlar tarafınca işletiliyordu. 1990’larda hükümet özelleştirmeyi teşvik ederek yatırımları ve konsolidasyonları tetikledi. Bugün, hususi ana para şirketleri ülkenin en büyük beş bakımevi sağlayıcısından üçüne haiz.
Kamu Politikası Araştırma Enstitüsü’nde araştırma görevlisi olan Chris Thomas, yatırımcıların yetersiz finansal nezaretten yararlandığını söylemiş oldu. “Muhasebe uygulamaları korkulu derecede karmaşık ve karmaşık olması gerekiyordu” dedi. Mahalli yetkililer “daha fazla düzenlemeye çalışıyor, sadece uzmanlığa haiz değiller”.
Finansal Kargaşalık
Four Seasons’ta değişimin hızı baş döndürücüydü. 2004’ten 2017’ye kadar, bazen birden fazla açık deniz aracından geçen gelirle beraber büyük paralar geldi ve gitti. Four Seasons’a kısmen yada tamamen haiz olan gruplar içinde: İngiliz hususi ana para şirketi Alchemy Partners; Bir Alman hususi ana para şirketi olan Allianz Capital Partners; Katar tarafınca desteklenen bir yatırım fonu olan Three Delta LLP; Amerikan hedge fonu Monarch Alternative Capital; ve borç taleplerinde boğulan İngiliz hususi ana para grubu Terra Şirket. Connecticut’ta bir riskten korunma fonu olan H/2 Capital Partners, Four Seasons’ın ana alacaklısıydı ve devraldı. 2019 itibariyle, Four Seasons batkı uzmanları tarafınca yönetildi.
Four Seasons’ın mülkünün ve işletmelerinin mevcut satışından sonrasında herhangi bir halde var olup olmayacağı mevzusunda baskı icra eden şirketi temsil eden MHP Communications, bir e-postada şunları söylemiş oldu: “Markanın geleceği hakkında vurgunculuk yapmak için hemen hemen oldukca erken.”
Four Seasons’ın mali karışıklığını inceleyen ve Unison raporunun ortak yazarlarından kabul edilen muhasebeci Vivek Kotecha, hususi ana para yatırımının – yaşlı sakinler için evlere ve giderek artan bir halde sorunlu çocuklar için tesislere – artık finansal ana akımın bir parçası bulunduğunu söylemiş oldu. Danışmanlık şirketi McKinsey bu yıl, hususi piyasaların ortalama 10 trilyon dolarlık varlıkları yönettiğini ve bu da onları küresel piyasalarda baskın bir güç haline getirdiğini tahmin ediyor.
Londra’daki Trinava Consulting’in kurucusu Kotecha, “ABD’da hususi ana para ile bulduğunuz neredeyse aynı” dedi. “Çoğu zaman aynı firmalar, aynı şeyleri yapıyorlar.” Four Seasons hakkında dikkat çekici olan şey, anlaşmayı destekleyen yüksek getirili tahvillerden gelen çok önemli borçtu – biri %8,75 faizle 514 milyon dolar ve diğeri %12,75 faizle 277 milyon dolar.
Terra Şirket’nın yüksek uçan İngiliz kurucusu Guy Hands, müzik şirketi EMI Group’un satın alma fiyatı üstünden Citigroup ile destansı bir mahkeme savaşını kaybettikten kısa bir süre sonrasında Four Seasons’ı 2012’de satın aldı. Terra Şirket, bakım evlerini ve peşinden 100’den fazla mağazaya haiz bir bahçe işletmesini satın aldı. Ne kolay ne de iyi bahisler oldu. Guernsey’e taşınan bir Londralı olan Hands, bir temsilci vesilesiyle Four Seasons’ı tartışmayı reddetti.
Sadece Kotecha, BBC’nin finansal dosyaları takip ederek Four Seasons’ın hisselerini anlamlandırmasına destek oldu. Kotecha, “Gördüğüm en karmaşık elektronik tabloydu” dedi. “Four Seasons’ın bakım evlerinde Avrupa’daki General Motors’tan daha çok yan kurum bulunduğunu düşünüyorum.”
İngiltere’nin ufak evleri konsolidasyonlarla süpürülürken, bazı finansal uygulamalar şüpheliydi. Ara sıra işletmeler binaları geri kiralama anlaşmaları olarak sattılar – ilk başta mesele değil – bu, birden fazla satın alma işleminden sonrasında operatörlerin işletme bütçelerini azaltan ağır faizle kira ödemesine niçin oldu. Bu yıl parlamento ifadesine bakılırsa, 2020 yılına kadar bazı bakım evlerinin yatak ücretlerinin %16’sını borç ödemelerine harcamış olduğu tahmin ediliyor.
Bu iyi mi olabilir? Kısmen, kar amacı gütmeyen sağlayıcılar – hususi ana para grupları ve öteki firmalar tarafınca desteklenen – ana şirketlerinin yan kurumlarının borç veren olarak hareket ederek oranları belirlemesini sağlamış oldu.
Britanya’nın yaşlı bakımı bir nesil içinde tanınmaz hale geldi. Bir sıhhat hizmeti danışmanı olan LaingBuisson’a bakılırsa, 2022’ye kadar hususi ana para şirketleri tek başına 55.000 yataktan sorumluydu yada Birleşik Krallık’taki yaşlılar için toplam kar amaçlı bakım yataklarının ortalama %12,6’sını oluşturuyordu. LaingBuisson, Şubat 2022 itibariyle averaj yatılı bakım evi tutarının yılda ortalama 44.700 dolar bulunduğunu hesapladı; averaj huzurevi tutarı yılda 62.275 dolardı.
Kar amacı gütmeyen Sıhhat ve Kamu Yararı Merkezi’ne bakılırsa, 1980’den 2018’e kadar, mahalli makamlar tarafınca sağlanan yatılı bakım yatağı sayısı %88 düştü – 141.719’dan 17.100’e. Bağımsız operatörler – kar amacı gütmeyen kuruluşlar ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlar – 2018’e kadar 243.000 yatağı denetim ederek taşındı. Bakım evleri benzer bir değişiklik görmüş oldu: Hususi sağlayıcılar, 25.500 yıl önceki 25.500’e kıyasla 2018’de 194.100 yatak oluşturdu.
Devlet Kontrolünün Ötesinde
İngiliz milletvekilleri geçen kış, borçları ödemek için devlet fonlarının kullanılmasını yasaklamak da dahil olmak suretiyle bakım evleri için mali raporlama kurallarını güçlendirmeye çalıştı ve başarısız oldu.
“İyi hizmetler sunarlarsa kar eden denizaşırı şirketlerle bir sorunum yok. Lordlar Kamarası’nda Tutucu Parti üyesi ve bir emeklilik uzmanı olan Ros Altmann, Şubat ayındaki bir tartışmada, hissedarlarına iyi getiri elde eden hususi ana para ve hedge fonlarıyla bir sorunum yok” dedi. “Bu firmalar, toplumumuzdaki en savunmasız insanlardan bazılarını gözetimsiz ve kontrolsüz bir halde kullanıyorsa bir sorunum var.”
Four Seasons’ı düzenleyicilerin “kullanılan finansal modeller üstünde iyi mi hiçbir kontrole haiz olmadıklarına” bir örnek olarak gösterdi. Altmann, ekonomik karşıt rüzgarların işleri daha da kötüleştirebileceği mevzusunda uyardı: “Artık oldukca ağır borç yüklü durumdayız. [homes] Faiz oranlarının yukarı yönlü olduğu bir ortamda.”
Ağustos ayında İngiltere Merkez Bankası borçlanma oranlarını yükseltti. Şimdi, 2023 yılına kadar çift haneli enflasyonu -% 11’e kadar – tahmin ediyor.
Bu da bakımevi sahibi Robert Kilgour’un hükümetin sektörün karşı karşıya olduğu riskleri ve olasılıkları kavrayıp kavramadığı mevzusunda düşünceli olmasına niçin oluyor. “Bu bir savaşım ve daha oldukca bir savaşım haline geliyor” dedi. Küresel bir enerji krizi, son olarak beklenmedik acil durumdur. Kilgour, geçtiğimiz günlerde Nisan 2023 için %200 oranında artacak oranlarda elektrik sözleşmeleri imzaladığını söylemiş oldu. Bu, evleri için günde fazladan 2400 dolar kullanım maliyeti anlamına geliyor.
Kilgour, 1989’da İskoçya’nın Fife kentinde ilk evini açan Four Seasons’ı kurdu. Gelişme mevzusundaki tutkusu mütevazıydı: “2000’e kadar on”. Bu, 1999’da Alchemy’nin ulusal çapta genişlemeye başlamasıyla değişti. Kilgour, 2004 yılına kadar Four Seasons’tan ayrılarak başka girişimlere yöneldi.
Gene de, yaşlı bakımında fırsat görmüş oldu ve şu anda İskoçya’da 750 yataklı 16 evde etkinlik gösteren Renaissance Care’i açtı. Londra’daki bir röportajda “Özledim” dedi. “Bu insanoğlu ve mülk ve bu hoşuma gidiyor.”
“İnsanlar bana hususi ana paraya satış yapmaktan pişmanlık duyup duymadığımı sordu. Hayır, muhatap olduğum insanoğlu oldukca adil, oldukca dürüsttü. Kurnazlık yoktu,” dedi Kilgour, Simya’nın para kazandığını fakat hem de yatırım yaptığını da belirtti.
Kilgour, pandeminin kendisini işini geliştirmesi için motive ettiğini söylemiş oldu. Maliyetleri düşürmek için yeni LED aydınlatma ve kazanlara milyonlar harcıyor ve çalışanları dijital kayıt tutma mevzusunda eğitiyor. Saatlik ücretleri %5 artırdı, sadece çalışanlar çalışanı elde tutmak için başka yollar önerdiler: okul programlarına uyan yada kendi yaşlı akrabalarına bakmalarına müsaade eden daha kısa vardiyalar ve iş günleri.
Hükümetin yaşlı bakımına geri dönmesi gerekip gerekmediği mevzusundaki tartışmalar Kilgour’a pek mantıklı gelmiyor. Britanya’nın onlarca senedir hususi bakımı var ve o bunun değiştiğini görmüyor. Bunun yerine operatörler, hususi ve kamu tarafınca finanse edilen yatakları dengelemek için desteğe gereksinim duyarlar “böylece bakım için karma bir ücret ve işte belirli bir kesinlik elde edersiniz.”
Konsolidasyonlar yavaşlıyor, dedi ki bu uzun süreden beri gecikmiş bir hesaplaşmanın parçası olabilir. Kilgour, “200, 300, 400 bakım evi fikri – o denli büyük iyi ve büyük en iyisidir – o günler geride kaldı” dedi.
