Sürücüler Düşüşte: Gönüllülerin Azlığı Kırsal ABD’da Bakıma Erişimi Zorlaştırıyor

Jim Maybach ayda birkaç kez, Minnesota, Hay Creek’teki evinden Mississippi Nehri’ne doğru 8 mil otomobil kullanıyor.

Ortalama 17.000 kişilik bir kent olan Red Wing’e ulaştığında, 79 yaşındaki emekli mühendis, hemen sonra dişçi ziyareti yada egzersiz dersi benzer biçimde bir randevuya götürmüş olduğu kıdemli bir mühendisi almak için duruyor. Buluşma sona erdiğinde, Maybach kişiyi eve götürmek için oradadır.

Her ay birkaç kez tekrarladığı bir rota ve rutin.

Maybach maaş almıyor, Faith in Action in Red Wing tarafınca organize edilen bir kadro içinde bir gönüllü, emeklilerin temel hizmetlere feribotla gitmelerine dayanan kar amacı gütmeyen bir müessese.

Çoğunlukla yaşlılardan oluşan biniciler, bilhassa toplu taşıma seçeneklerinin sınırı olan yada asla olmadığı kırsal alanlarda, ulaşıma derhal erişimi olmayan kişilerdir.

Minnesota’da kırsal ilçelere hizmet veren bu tür birkaç program var, sadece ülke çapındaki öteki hizmetlerde olduğu benzer biçimde, ulaşım savunucularına bakılırsa gönüllü sürücülerin sayısı giderek azaldığı için varlıkları güvencesiz hale geldi. Gönüllüler ya yaşları sebebiyle artık otomobil kullanamayacakları bir noktaya gelirler ya da gönüllülükleriyle ilişkili maliyetlerin artık sürdürülebilir olmadığı bir noktaya gelirler. On senelerdir Kurultay, sürücülerin masraflarının geri ödenme oranını artırmayı reddetti.

Uzmanlar, kırsal alanlarda toplu taşıma araçlarının esasen yetersiz bulunduğunu ve kırsal topluluklarda yaşayanların sıhhat hizmetlerine erişmek için gezi etmek zorunda oldukları uzun mesafeler sebebiyle, gönüllü sürücü ağının azalmasının yaşlıları daha da azca ulaşım seçeneğiyle bırakacağını ve sıhhat yönetimlerini kesintiye uğratabileceğini söylüyorlar. Aslına bakarsan, gönüllülere dayanan toplumsal hizmet kuruluşları, hizmet seçeneklerini kısıtlamaya ve sürücülerin uygun olmadığı durumlarda sürüş taleplerini reddetmeye başladı.

İlk etapta gönüllülerin kaydolmasını elde eden şey çoğu zaman kendi topluluklarında sürücülere olan ihtiyacın farkına varmak oldu, sadece otomobil sigortası ve benzin maliyetleri arttıkça, taahhüt “bir zamanlar olduğu benzer biçimde çekici bir kazan-kazan” değil, dedi Frank Douma, Minnesota Üniversitesi Humphrey Halkla İlişkiler Okulu’nda Kentsel ve Bölgesel Altyapı Finansmanı Enstitüsü için devlet ve mahalli siyaset ve toplumsal yardım direktörü.

Maybach benzer biçimde gönüllüler, mil başına 14 sentlik bir geri ödeme almaya hak kazanırlar; bu, çoğu zaman bir araçtaki gaz ve aşınma ve yıpranma maliyetini karşılamaya yaklaşmaz. Ve İç Gelir Servisi, Haziran ayında iş oranını mil başına 58,5 sentten mil başına 62,5 sente yükseltirken, hayırseverlik oranını Kurultay’nin yetkisi altında olduğu ve kanunla belirlenmesi gerektiği için yükseltmedi. Hayır kurumu oranı son olarak 1997 senesinde değiştirilmiştir.

Uzun süredir devam eden hayırseverlik oranına karşın, güneybatı Minnesota’da gönüllü bir sürüş programı yürüten kar amacı gütmeyen bir müessese olan United Community Action Partnership, senelerdir işletme ücretini kullanan sürücülere geri ödeme yapıyordu. Programın yöneticileri, IRS’nin gönüllülerin hayırsever oranını aşan geri ödemelerini gelir olarak sayabileceğini anlamadı.

Sürüş programının yöneticisi Shelly Pflaum, organizasyonun, IRS kuralını öğrendikten ve gönüllülere daha yüksek geri ödeme oranlarının vergi etkilerini anlattıktan sonrasında, Covid-19 salgını öncesinde gönüllü sürücü sayısındaki “ilk büyük düşüşünü” yaşadığını söylemiş oldu. .

Ve kar amacı gütmeyen müessese, işletme oranında geri ödeme hayata geçirmeye devam etse de, geri kalan sürücüler, baharda gaz tutarları yükseldiğinde, oranın, gaz yada bakım maliyetini kapsamayan mil başına yalnızca 58,5 sent olarak kalmasından dolayı hüsrana uğradı.

Pflaum, “Gaz için ortalama beş dolar ödüyorsanız, artık destek olmuyor” dedi. “Doğrusu, bazı endişeler vardı: ‘Aracımı sürmek için harcadığım parayla bu artık benim için makul değil – gönüllü olmayı göze alamam’ esasen aşağı inen şeydi.”

Haziran’daki IRS iş oranı artışı, bir çok sürücüyü kalmaya ikna etmek için yeterliydi, sadece Pflaum, ortalama 20 senedir otomobil kullanan bir gönüllüyü kaybettiğini söylemiş oldu.

Eşit olmayan oranlar mevzusu, her ikisi de hayırsever kilometre geri ödeme oranını işletme oranına yükseltmeyi öneren Minnesota temsilcileri tarafınca desteklenen iki faturanın sunulmasıyla Kurultay’de iki partinin dikkatini çekti. Benzer teklifler daha ilkin Kurultay’de yapılmış ve başarısız olmuştur.

Gönüllü Sürücü Koalisyonu tarafınca 2018 araştırmasına bakılırsa, Minnesota o yıl toplu olarak 77.000 biniciye hizmet veren 1.900 gönüllüye sahipti.

Gönüllülerin karşılaşmış olduğu kalıcı bir engel, otomobil sigortacılarını aslen gönüllü olduklarına ve Lyft yada Uber sürücüleri benzer biçimde kiralık sürücüler olmadıklarına ikna etmektir. Aksi takdirde, sigortacılar, ticari seyahat icra eden sürücüler için daha pahalı sigorta satın almalarını isteyebilir.

Bir AARP Kamu Politikası Enstitüsü analizi, Eylül 2020 itibariyle, yedi eyalette, sigorta sağlayıcılarının sigortayı reddetmesini yada iptal etmesini ya da sürücü gönüllü olduğundan oranları artırmasını yasaklayan yasalar uyguladığını tespit etti. Bir tek iki eyalet, o vakit sigorta tüzüklerinde kiralık sürücüleri gönüllülerden ayırmıştı.

Geçen yıl Minnesota, gönüllü sürücüleri kiralık sürücülerden ayıran bir yasa çıkardı. Yasa koyucular ek olarak sürücülerin potansiyel eyalet içi vergi yükümlülüğünü de azalttı.

Güneydoğu Minnesota’da sürücü sıkıntısı, kar amacı gütmeyen Semcac’ta sunmuş olduğu sürüş türlerini kısmaya yönelik bir programa yol açtı. Kullanıcıları ayda iki tıbbi olmayan seyahatle sınırlar.

Semcac operasyon müdürü Jessica Schwering, “Sürücülerimiz bu tarz şeyleri yapsaydı daha fazlasına izin verirdik, sadece sürücüleri tıbbi olmayan yolculuklara götürmek istemiyoruz ve sonrasında birileri hekim randevusuna gelmiyor” dedi. Sağlayabileceğimizden oldukça daha çok gereksinim var ve durum daha da kötüye gidiyor.”

Semcac, binmeye gereksinim duyan bir topluluk üyesi için bir sürücü ayarlayamazsa, şahıs, bir aile üyesinden bir vasıta benzer biçimde bir alternatif aramalı yada sıhhat sigortası sağlayıcısına bir tane bulmalıdır. Semcac, müşterilerini tıbbi ve dişçilik randevularına götürmek için belirli sigorta sağlayıcılarıyla ortaklık kurmuştur. Tüm gönüllü sürücü programları bu yapıya haiz değildir.

Schwering, altı kırsal ilçeye yayılmış 53 sürücüyü yönetiyor. Bunların ortalama yarısı, Minneapolis’in güneydoğusunda, Mississippi Nehri süresince ortalama 650 mil karelik bir alan olan Winona County’de. Averaj bir sürücünün 80 yaşlarında bulunduğunu tahmin ediyor.

Schwering, kar amacı gütmeyen kuruluşu için otomobil kullanmayı bırakan gönüllülerin çoğu zaman doktorları tarafınca temizlenmemek benzer biçimde tıbbi nedenlerden kaynaklandığını söylemiş oldu.

Minnesota Üniversitesi’nden Douma, gönüllülerin averaj yaşlarının da düşüşte bir unsur bulunduğunu söylemiş oldu. “Bebek patlamaları emekli olduklarında, bebek patlamalarından daha azca sayıda olan Sessiz Nesil ve En Büyük Nesilden insanları sürüyorlardı, bu yüzden daha azca insan için sürüş yapmak için daha çok insanınız vardı” dedi. “Fakat artık bebek patlamaları yaşlanıyor, onları sürmeye en uygun olanlar X Kuşağı – ve bu oldukça daha minik bir nesil.”

Jim Maybach, 2011’de emekli olduktan sonrasında Faith in Action için otomobil kullanmaya başladı. Altı yıl sonrasında, şimdi 78 yaşlarında olan karısı Judie, hemşirelikten emekli olduktan sonrasında ona katıldı. Yakında herhangi bir zamanda durmayı hayal etmekte zorlanırlar.

Gene de gönüllü programları, evde oturan anne babaları oldukça daha genç bir tabana getirmek için yeni bir işe alım stratejisi planlamaya başladı.

Faith in Action’ın yönetici direktörü Katherine Bonine, “Biz bir tek ‘Başka kimi alabiliriz?’ diye düşünmeye çalışıyorduk” dedi. “Zira yaşlı yurttaşlarımız olduğunda, onlar yaşlandıkça ve sürüş kabiliyetleri değiştikçe gönüllü olmaktan bir alıcıya geçiş yaptık.”