81 yaşındaki Fran Seeley, kendisini bir finansal krizin eşiğinde yaşıyor olarak görmüyor. Fakat rahatsız edici derecede yakın.
Emekli bir öğretmen olan Seeley, her ay Toplumsal Güvenlik’ten 925 dolar ve bireysel emeklilik hesabından 287 dolar ödeme alıyor. Geçimini sağlamak için Portland, Maine’deki evine aylık 400 dolar kazandıran ters ipotek aldı.
Şimdiye kadar Seeley, harcamalarını dikkatle izleyerek ve sınırı olan tasarruflardan yararlanarak bu gelirle (yılda ortalama 19.300 dolar) geçinebildi. Sadece muhteşem sağlığı kötüleşirse yada evde desteğe ihtiyacı olursa, Seeley bu harcamaları iyi mi ödeyeceğini bilmesi imkansız.
Yalnız yaşayan yaşlı bayanların yarısından fazlası -% 54 – benzer şekilde istikrarsız bir mali durumda: ya federal yoksulluk standartlarına bakılırsa fukara ya da temel giderleri karşılayamayacak kadar düşük gelirli. Bekar erkekler için oran daha düşük fakat gene de şaşırtıcı – %45.
Bu, yaşlı yetişkinler için yaşam maliyetinin kıymetli sadece azca malum bir ölçüsüne bakılırsa: Massachusetts-Boston Üniversitesi Gerontoloji Enstitüsü’ndeki araştırmacılar tarafınca geliştirilen Elder Index.
Equity in Aging Collaborative adlı yeni bir koalisyon, endeksi, emlak vergisi indirimi ve tıbbi harcamalara destek programlara yönelik genişletilmiş uygunluk benzer biçimde yaşlı yetişkinleri etkileyen politikaları etkilemek için kullanmayı planlıyor. Yaşlanan yirmi beş önde gelen kurum, işbirlikçinin üyeleridir.
Koalisyonun organizatörü Ulusal Yaşlanma Konseyi başkanı ve CEO’su Ramsey Alwin, hedefin “ABD’da yaşlanmanın gerçek maliyeti” hakkında takdir edilmeyen sağlam bir diyaloğu körüklemek bulunduğunu söylemiş oldu.
Ulusal olarak ve ABD’deki her eyalet ve ilçe için Elder Index, sıhhat, barınma, besin, ulaşım ve yaşlılar için çeşitli harcamaların maliyetini hesaplamak için çeşitli kamu veritabanlarını kullanır. Yaşlı yetişkinlerin yalnız mı yoksa bir çiftin parçası olarak mı yaşadıklarına bakılırsa ayarlanan çıplak bir bütçeyi temsil eder; sağlıkları fena, iyi yada muhteşem olsun; ve ipotekli yada ipoteksiz ev kiralayıp kiralamadıkları yada ev sahibi olup olmadıkları.
Analizlerden elde edilmiş sonuçlar ufuk açıcıdır. 2020’de Gerontoloji Enstitüsü müdürü Jan Mutchler tarafınca sağlanan verilere bakılırsa, endeks, yalnız yaşayan ortalama 5 milyon yaşlı kadının, yalnız yaşayan 2 milyon yaşlı adamın ve 2 milyondan fazla yaşlı çiftin onları ekonomik olarak güvensiz hale getiren gelirlere haiz bulunduğunu gösteriyor. .
Ve bu tahminler, enflasyonun 40 senenin en yüksek seviyesi olan %9’un üstüne çıkmasından ve yaşlı yetişkinlerin pandeminin ikinci ve üçüncü yıllarında işlerini kaybetmeye devam etmesinden önceydi. Mutchler, “Katmanlı bu stresörlerle daha da fazla insan savaşım ediyor” dedi.
Ulusal olarak ve her eyalette, Yaşlı Endeksi tarafınca hesaplanan yaşlı yetişkinler için asgari yaşam maliyeti, resmi yoksulluk istatistiklerini hesaplamak için kullanılan federal yoksulluk eşiklerini oldukca aşıyor. (Yaşlı Endeksi tarafınca kullanılan federal yoksulluk eşikleri, federal yoksulluk yönergelerinden birazcık farklıdır. Her eyalet için veriler burada bulunabilir.)
Ulusal bir örnek: Yaşlı Endeksi, sıhhat durumu iyi olan tek bir yaşlı yetişkinin, 2021’de temel harcamalar için averaj 27.096 dolara ihtiyacı bulunduğunu tahmin ediyor – 12.996 dolarlık federal yoksulluk eşiğinden 14.100 dolar daha çok. Çiftler için, endeksin gerekseme hesaplaması ile yoksulluk sınırı arasındaki fark daha da büyüktü.
Gene de Medicaid, besin pulları, konut yardımı ve yaşlı yetişkinlere destek olan öteki güvenlik ağı programlarına uygunluk, diğerlerinin yanı sıra yaşlı yetişkinlerin maruz kalmış olduğu yaşam maliyetindeki yada tıbbi harcamalardaki coğrafi farklılıkları hesaba katmayan federal yoksulluk standartlarına dayanmaktadır. faktörler. (Bu, yalnızca yaşlı yetişkinler için bir problem değildir; yoksulluk önlemleri, yaş grupları içinde geniş çapta eleştirilmiştir.)
Yeni koalisyon üyelerinden Ulusal Toplumsal Sigortalar Akademisi’nin CEO’su William Arnone, “Yoksulluk oranı, yaşlı yetişkinlerin yaşamış olduğu mücadelelere gerçekçi bir bakış olarak onu azaltmıyor” dedi. “Yaşlı Endeksi bir gerçeklik kontrolüdür.”
Nisan ayında, Massachusetts Üniversitesi araştırmacıları, Toplumsal Güvenlik yardımlarının, yaşlı yetişkinlerin temel yaşam giderleri için gerekseme duyduklarının yalnızca bir kısmını kapsadığını gösterdi: Yalnız yaşayan ve kira ödeyen sıhhatli bir yaşlı için %68 ve aynı evde yaşlı bir çift için %81 durum.
Ulusal Yaşlanma Konseyi’nden Alwin, “Toplumsal Güvenlik ve Medicare’in insanların tüm gereksinimlerini olağanüstü bir halde yaşlılıkta karşıladığına dair bir efsaneleşmiş var” dedi. “Gerçek şu ki, o şekilde değiller ve oldukca fazla insan ekonomik güvensizlikten bir kriz uzakta.”
Ülke çapındaki kuruluşlar, siyaset yapıcıları yaşlı yetişkinlerin daha çok desteğe ihtiyacı olduğuna ikna etmek için Yaşlı Endeksini kullanıyor. Endekse bakılırsa yaşlıların %54’ünün ekonomik olarak güvensiz olduğu New Jersey’de, savunucular verileri pandemi esnasında yaşlı yetişkinlere yönelik emlak vergisi indirim programlarını korumak için kullandı. Yaşlıların ortalama %60’ının ekonomik olarak güvensiz olduğu New York’ta, savunucular yasama meclisini Medicaid gelir uygunluk eşiğini yükseltmeye ikna etti.
Yaşlıların %40’ının ekonomik olarak güvensiz olduğu San Diego’da, kar amacı gütmeyen bir kurum olan Serving Seniors, ilçe yetkililerini yaşlı beslenme programlarını genişletmek için pandemi ile ilgili teşvik ödemelerini kullanmaya ikna etti. Netice olarak ajans, eve teslim yemeklerin üretimini ikiye katlayarak yılda 1,5 milyonun üstüne çıkmayı başardı.
Hizmet Veren Yaşlılar’ın başkanı ve CEO’su Paul Downey, yetkililerin programların genişletilmesinin mali etkisine karşı çoğu zaman davranışlarında ölçülü olduklarını söylemiş oldu. Sadece, “güvenilir bir ekonomik güvenlik önlemi kullanmalı ve en azından sunduğumuz programların ne kadar iyi çalıştığını bilmeliyiz” dedi. Yasaya bakılırsa, Kaliforniya’nın Yaşlanmayla İlgili Bölge Ajansları, planlama süreçlerinde Elder Index’i kullanır.
Maine, Yaşlı Endeksi’nin altında yaşayan yaşlıların payına bakılırsa sıralanan eyaletler sıralamasında %56 ile 5. sırada yer ediniyor. Fran Seeley’in durumundaki biri için (sağlığı muhteşem, yalnız yaşayan, bir evi olan ve aylık ipotek ödemeyen yaşlı bir erişkin), endeks, yılda 22.560 doların lüzumlu bulunduğunu gösteriyor – Seeley’nin senelik gelirinden 3.200 dolar ve 9.500 dolardan fazla. federal yoksulluk eşiğinin üstünde.
Seeley’nin bütçesine bir bakış, lüzumlu harcamaların ne kadar acele biriktiğini ortaya koyuyor: Medicare B Kısmı için senelik 2.041 dolar (bu, Toplumsal Güvenlik çekinden düşülür), mülk ve yağmur suyu vergileri için 4.156 dolar, ev sigortası için 390 dolar, fırın temizliği için 320 dolar, ısı için 1.440 dolar, Su için 125 $, gaz ve elektrik için 500 $, mülk bakımı için 300 $, telefon ve web için 1.260 $, otomobil kaydı için 150 $, otomobil sigortası için 640 $, cari fiyatlarla gaz için 840 $, otomobil bakımı için 300 $ ve yiyecek için 4.800 $.
Toplam: 17,262 dolar. Ve buna ilaç, kıyafet, wc malzemeleri, her türlü eğlence yada öteki harcamalar dahil değildir.
Seeley’nin en büyük lüksü, “hayatımın ışığı” olarak tanımladığı dört kediye bakmaktır. Senelik sıhhat kontrolleri yılda ortalama 400 dolara, yiyecekleri ise 1.080 dolara mal oluyor.
Enflasyonun şimdi bütçesini daha da sıkı hale getirmesiyle, “bu, yapabildiğim her şekilde kısmam gerektiği anlamına geliyor. Kendimi mağazalara girerken ve ‘Hayır, buna ihtiyacım yok’ derken buluyorum” dedi Seeley. “Haiz olduğum en büyük kaygı, evimde yaşamayı göze alamamak ya da hastalanmak. Tıbbi masrafların beni finansal olarak kısa sürede silip süpürebileceğini biliyorum.”
Yanıtlanmasını istediğiniz sorular, bakımınızla ilgili yaşadığınız problemler ve sıhhat sistemiyle ilgili olarak gerekseme duyduğunuz tavsiyeler hakkında okuyucularımızdan haber almak için sabırsızlanıyoruz. İsteklerinizi yada ipuçlarınızı göndermek için khn.org/columnists adresini ziyaret edin.
